Kronik psikoz belirtileriyle ilgili olarak yaşadıklarım oldukça zorlayıcıydı. Paranoik düşünceler içinde boğulmak, her an bir tehdit algılamak gerçekten insanı yalnızlaştırıyor. Mantık yürütme yeteneğimin bozulması, günlük yaşamımı nasıl etkilediğini düşününce içim acıyor. Düşüncelerimin dağınıklığı yüzünden bir konuya odaklanmakta zorlanmak, hayatımın her alanında zorluk yaşamama neden oldu. Halüsinasyonlar yaşamak, gerçeklikten kopmamı sağladı ve bu durum beni derin bir yalnızlık hissine sürükledi. İllüzyonlar kurarak gerçekleri yanlış yorumlamam, insanlarla olan ilişkilerimde ciddi sorunlara yol açtı. Duygu durumumda yaşadığım dalgalanmalar, çevremdeki insanlarla olan bağlarımı zayıflattı. Sosyal geri çekilme, kendimi izole etme isteği, aslında ne kadar çok insanın yanında olsam da yalnız hissettiğimi gösteriyor. Agitasyon halim, çevremdekilere rahatsızlık veriyordu. Günlük aktiviteleri yerine getirmekteki zorluklarım, iş veya okul hayatımda geri kalmama sebep oldu. Artık hobilerimden zevk almak bir yana, onlara karşı ilgi bile duymuyorum. Hafıza problemleri ve dikkat dağınıklığı ise beni çok yıprattı. Bilgiyi hatırlamakta zorlanmak, öğrenme sürecimi olumsuz etkiledi. Tüm bu belirtilerle başa çıkabilmek için tedavi sürecinin önemini anladım, ancak bu yolculuk hiç de kolay olmadı. Destek sistemlerinin, ailem ve arkadaşlarımın desteğinin ne kadar kritik olduğunu yaşamak, bu durumun üstesinden gelebilmek için ne kadar önemli. Kronik psikozun belirtilerini tanımak, hem benim hem de çevremdeki insanların yaşamlarını kolaylaştıracak bir adım olacaktır.
Kronik psikoz belirtileriyle ilgili olarak yaşadıklarım oldukça zorlayıcıydı. Paranoik düşünceler içinde boğulmak, her an bir tehdit algılamak gerçekten insanı yalnızlaştırıyor. Mantık yürütme yeteneğimin bozulması, günlük yaşamımı nasıl etkilediğini düşününce içim acıyor. Düşüncelerimin dağınıklığı yüzünden bir konuya odaklanmakta zorlanmak, hayatımın her alanında zorluk yaşamama neden oldu. Halüsinasyonlar yaşamak, gerçeklikten kopmamı sağladı ve bu durum beni derin bir yalnızlık hissine sürükledi. İllüzyonlar kurarak gerçekleri yanlış yorumlamam, insanlarla olan ilişkilerimde ciddi sorunlara yol açtı. Duygu durumumda yaşadığım dalgalanmalar, çevremdeki insanlarla olan bağlarımı zayıflattı. Sosyal geri çekilme, kendimi izole etme isteği, aslında ne kadar çok insanın yanında olsam da yalnız hissettiğimi gösteriyor. Agitasyon halim, çevremdekilere rahatsızlık veriyordu. Günlük aktiviteleri yerine getirmekteki zorluklarım, iş veya okul hayatımda geri kalmama sebep oldu. Artık hobilerimden zevk almak bir yana, onlara karşı ilgi bile duymuyorum. Hafıza problemleri ve dikkat dağınıklığı ise beni çok yıprattı. Bilgiyi hatırlamakta zorlanmak, öğrenme sürecimi olumsuz etkiledi. Tüm bu belirtilerle başa çıkabilmek için tedavi sürecinin önemini anladım, ancak bu yolculuk hiç de kolay olmadı. Destek sistemlerinin, ailem ve arkadaşlarımın desteğinin ne kadar kritik olduğunu yaşamak, bu durumun üstesinden gelebilmek için ne kadar önemli. Kronik psikozun belirtilerini tanımak, hem benim hem de çevremdeki insanların yaşamlarını kolaylaştıracak bir adım olacaktır.
Cevap yaz